Autor prezentuje syntetyczne i problemowe podsumowanie swoich badań nad bardzo rozległą problematyką dziejów codzienności w królestwie Prus na przestrzeni ponad dwustu lat. Obraz Prus w Polsce miał dotąd w znacznym stopniu charakter obronny i był skutkiem agresji na Rzeczpospolitą w okresie rozbiorów i wojen, a także był reakcją na niechętną Polsce propagandę naszych sąsiadów. Dużo wiemy więc o elektorach, królach i wojnach, o pruskim drylu i militaryzmie, o sytuacji Polaków pod zaborem pruskim, o prześladowaniach i germanizacji. Pisze się o modernizacji tych ziem przez samych Polaków, a o Prusakach bardziej w kontekście prześladowań naszych przodków. Mniej wiemy, jak wyglądała codzienna egzystencja naszych zachodnich sąsiadów: mężczyzn, kobiet, szlachty i chłopów oraz mieszczan i jakie następowały zmiany w tym zakresie. Jak wyglądała ich praca i czas wolny, życie rodzinne, mieszkanie, szkoła, przestępczość, stosunki zdrowotne; co jedli i pili, jak się ubierali. Czy istniała jakaś specyficzna i osobna pruska mentalność, o której się przecież mówi - pruskość (Preussentum), czy była ona militarystyczna? Junkierska? Protestancka? Czy może mieszczańska? Kto był elitą - oficerowie i junkrzy czy przemysłowcy i bankierzy? Jak wyglądała w Prusach bieda i jakie były jej rozmiary? Ale też jakie gazety i książki czytano, ile kosztowały, jakie były ich nakłady. Co czytały kucharki, a co mieszczanie? Czego uczono się w szkole i na uniwersytecie. Jakie obrazy wieszano na ścianach i jakie budowano pomniki, a wreszcie jakiej słuchano muzyki i co oglądano w teatrze. Książka prezentuje więc ludzki wymiar naszych sąsiadów, już nie tylko germanizatorów w pikielhaubie, ale też ojców, mężów i synów.