Książka jest zbiorem jedenastu oryginalnych artykułów napisanych przez
autorów zarówno wywodzących się ze środowisk akademickich, jak i praktyków
w dziedzinie komunikacji wizualnej. Łączy ich potrzeba głębszego zastanowienia się nad istotą różnych form komunikacji wizualnej, pochodzeniem tych form, ich przejawami i semantyką.

Omówiono tu zagadnienia, które albo są najczęściej kojarzone z komunikacją wizualną, jak malarstwo, fotografia, teatr, film, reklama czy architektura, albo wyznaczają jej granice, jak neuropoznawcze mechanizmy odbioru przekazów wizualnych czy też komunikacja wizualna kreowana przez osoby głuchoniewidome.
Polecam tę książkę studentom i wykładowcom w dziedzinach nauk społecznych, humanistycznych i sztuk plastycznych, a także praktykom w dziedzinie komunikacji wizualnej. Adresując ją zwłaszcza do tych ostatnich, pragnę przywołać słowa Kurta Lewina, że nie ma nic bardziej praktycznego niż dobra teoria. Nie można bowiem świadomie budować komunikatów wizualnych, które miałyby przekazać założone treści, bez znajomości mechanizmów, jakie leżą u podłoża ich kreacji i odbioru.
ze Wstępu