Równolegle do, nazwijmy to umownie, powszechnej, tradycyjnej historii Petersburga, pełnej blasku, kolorytu, majestatu i piękna architektury, funkcjonuje także historia mniej znana. Obok Petersburga Piotra I, Petersburga Rastrellego, Puszkina, Mickiewicza, Dostojewskiego i Gogola, istnieje również historia osiedlonych nad Newą Niemców, Polaków, Finów, Szwedów, Włochów czy Żydów, którzy wespół z przybyłymi tam Rosjanami, Ukraińcami, Białorusinami zbudowali nową społeczność - społeczność „petersburżan". (...) Intencją autora niniejszej książki było przedstawienie dziejów Petersburga widzianych przez pryzmat zamieszkujących go mniejszości narodowych, które odcisnęły na życiu miasta trwały ślad. W pracy zaakcentowany został fakt, że Petersburg, mimo że był miastem rosyjskim, od najwcześniejszych lat swego istnienia posiadał polifoniczną kulturę. Nad Newą splatały się i oddziaływały na siebie różne nacje, konfesje, tradycje i obyczaje. Diaspory narodowe silnie identyfikowały się z miastem i partycypowały w rozwoju jego kultury. Takie ujęcie historii nadnewskiej stolicy nie zostało do tej pory uchwycone w polskiej historiografii. (...)