Książka Russland- i Polendeutsche koncentruje się na problematyce etnicznych Niemców, przybywających do RFN od lat 80. XX w. z Polski oraz krajów (byłego) ZSRR, głównie Kazachstanu. Upraszczając, są nim współcześni potomkowie dawnych Kulturträger’ów na „peryferiach Europy”, będących ongiś wschodnim „bastionem powstrzymującym słowiański żywioł”; współcześni potomkowie, socjalizowani i asymilowani w kulturach polskiej i radziec-kiej/rosyjskiej, którzy definiując i redefiniując swoją tożsamość, oparli ją, decydując
się na emigrację, na poczuciu więzi kulturowo-etnicznej z „zagraniczną ojczyzną” – RFN.