Główną oś rozważań tego syntetycznego i zwartego opracowania tworzy próba przybliżenia wspólnych cech myśli pięciu uczonych związanych z semiotyką i psychoanalizą. Są to: de Saussure, Hjelmslevy, Freud, Lacan i Pierce. Łączy ich - zdaniem autorki - skupienie się na poszukiwaniu zawartych w ludzkiej świadomości powtarzających się struktur. Płaszczyzną, na której spotykają się dociekania tych badaczy jest język. Z tego powodu istotną część niniejszej pracy poświęcono roli lingwistyki strukturalnej w odkrywaniu schematów leżących u podstaw świadomości. Ta dziedzina naukowa stanowiła bowiem w znacznej mierze o kontekście historyczno-intelektualnym, w którym umieszcza się zwykle wszystkich z analizowanych tu badaczy. W pracy tej znajdujemy zatem przybliżenie najważniejszych założeń tej dziedziny wiedzy, proponowanej przez wyżej wymienionych myślicieli koncepcji języka, oraz nakreślenie relacji zachodzących pomiędzy wysuniętymi przez nich teoriami.