W rozprawie ukazana została sylwetka autora na tle czasów jemu współczesnych, kontekst i czas ukazywania się jego dzieł oraz historia ich recepcji. Otrzymujemy wnikliwy opis, analizę oraz interpretację trzech poematów biblijnych autora. Prowadzi to do uchwycenia poświadczonej przez teksty praktyki twórczej, wiążącej się z tematyką biblijną, jako z jednej strony indywidualnej autorskiej wypowiedzi, z drugiej zaś jako wypowiedzi osadzonej w szeroko rozumianym kontekście kulturowym, literackim religijnym, jakim był okres późnego baroku. Metodyka dokonywanych działań badawczych jest połączeniem warsztatu teoretyka i historyka literatury. Podstawą źródłową książki są pierwodruki, wydania utworów z lat 1705 i 1745. Z uwagi na pozostawanie w postaci starodruku (niewydane i opracowane w postaci edycji krytycznej) są obszernie w książce cytowane i komentowane.