Szósty tom BIBLIOTEKI PRZEKŁADÓW ROSYJSKICH XVII–XVIII WIEKU Z LITERATURY STAROPOLSKIEJ został poświęcony nie zachowanemu do naszych czasów staropolskiemu romansowi o Henryku i Melendzie. Tłumaczenie rosyjskie z przełomu XVII i XVIII stulecia pozwoliło zrekonstruować fabułę zabytku. Interesująca okazała się również recepcja romansu na gruncie rosyjskim: doczekał się on kilku redakcji, a w latach 1720-tych, podobnie jak Historyja o Meluzynie i inne romanse tłumaczone z języka polskiego, został wykorzystany przez anonimowego twórcę Komedii o Indriku i Melendzie.
W Aneksach do części analitycznej monografii zamieszczono nigdy dotąd nie publikowane teksty trzech redakcji przekładu Historyi o sławnym i walecznym Henryku i nadobnej Melendzie.