Niniejsze studium jest próbą opisu miejsca, a może dalej pójść za tą metaforą: wytyczenia obszarów, jakie nowa poezja polska, powstająca od drugiej połowy lat 80. minionego wieku, tworzona przez autorów urodzonych w latach 60. i młodszych, zajmuje w stosunku do twórczości swoich poprzedników.