Publikacja poświęcona jest podnoszeniu sprawności organizacji przez komunikowanie wewnętrzne. Autorka uznaje bowiem niewłaściwą komunikację wewnątrzorganizacyjną za główną przyczynę nieprawidłowego funkcjonowania organizacji.
Zaprezentowany w monografii autorski model organizacji jako systemu sieci zintegrowanych relacji komunikowania stanowi propozycję opisu i analizy organizacji przez pryzmat komunikowania. Komunikacja odgrywa w nim rolę służebną wobec koordynacji, im lepsze jest narzędzie - komunikacja, tym lepszy efekt koordynacyjny. Model koordynacji organizacyjnej wraz z grupami wskaźników pozwala natomiast określić poziom sprawności organizacji oraz wskazuje obszary, w których wymaga ona poprawy. Oba modele zastosowane łącznie pozwalają na oznaczenie dynamiki zmian sprawności organizacji w czasie.