Studentka UJ, pochodzi z wielonarodowej rodziny i zrządzeniem losu zamieszkała w Polsce, marzy o karierze naukowej. Zafascynowana laicką Francją, pokonując liczne przeszkody, odbywa kilkukrotne podróże na Zachód dla doskonalenia języków. Po ukończeniu studiów podejmuje pracę na uczelni, nadal mieszkając w Domu Akademickim. Niska pensja nie wystarcza nawet na wyżywienie i odzież; nie ma też mowy o mieszkaniu. Pozostaje małżeństwo, porzucenie kariery naukowej i powrót na Śląsk, gdzie czeka na bohaterkę etat nauczycielki. Podporządkowanie się wymogom okoliczności, rezygnacja z pragnień oraz szarzyzna życia na prowincji zamiast małej stabilizacji powodują coraz większe frustracje, krytyczny stosunek do instytucji świeckich i kościelnych. Warunki życia w rodzinie i lokalna społeczności stają się dla bohaterki wręcz nieznośne. Wszystkie wysiłki wyplątania się z krępujących więzi i zależności okazują się daremne.
Zbliża się tragiczny koniec.