Nigdy jeszcze w historii ludzkości przeciętny człowiek nie cieszył się takim bogactwem materialnym, a przy tym nigdy wcześniej nie był tak niespokojny i nieszczęśliwy. Któż z nas nie zna ludzi, którzy mając wszystko, niczym się nie radują. Brak zadowolenia przenika każdy aspekt ich życia: wszystko, co posiadają, stało się dla nich ciężarem, który przynosi wprawdzie natychmiastową satysfakcję, ale ani trochę nie zbliża ich do szczęścia.
Możemy realizować swoje przyjemności, jednak żadna z nich niezależnie od swej intensywności nie jest w stanie zaspokoić pragnienia ukrytego w ludzkiej duszy. Człowiek bowiem jest stworzony do rzeczy większych.
Istnieje swoisty paradoks związany z faktem, że pomimo głębokiego pragnienia szczęścia (które, zdaniem Arystotelesa, jest dobrem najwyższym) ludzie często wybierają drogi, które w żaden sposób nie mogą ich doprowadzić do tego celu. Człowiek jest często sprawcą swego upadku, swoim najgorszym wrogiem.
W dzisiejszych czasach rzadko widujemy ludzi, których twarze emanują radością i pokojem. Kiedy jednak napotykamy ich na swej drodze, pragniemy wydobyć od nich tajemnicę radości. Co jest tym tajemniczym kluczem, który znaleźli, a którego my sami nie posiadamy?
Tajemnica ich szczęścia polega na tym, że odkryli oni znaczenie ludzkiej egzystencji i opanowali najważniejszą, a przy tym najtrudniejszą ze sztuk sztukę życia. Wybierając życie godne, zostali nagrodzeni pokojem, którego świat dać nie może.
Niniejsza książka przedstawia podstawowe zasady dotyczące tego, jak osiągnąć ten cel. Zawarte w niej mądre i roztropne wskazania pomogą czytelnikowi nauczyć się, jak prawdziwie żyć i co czynić, by osiągnąć szczęście.
